සංසාර සයුර එතෙරට පිහිනා ගෙන යන්න
මං ගාවම ඔබ ඉන්නැති මට සවියක් වන්න
හැමදාමත් මේ වාගෙම ඔබ සෙවණෙම ඉන්න
පින්සාර පැතුම් පුරනෙමි, හැකි වෙද ඉඩ දෙන්න
රන්මැලි සෑයට පුරපස සඳ පෑයුවා වගෙයි
හිත් යායම ඔබ සෙනෙහෙන් හැඩ වී රනින් දිලෙයි
මේ තරමට මා පින්වත් දැයි මටම සැක හිතෙයි
තව ලං වී ඉමු මේ ආදර ලොව ඔබෙයි මගෙයි
පොද වැස්සක් වී අවුදින් සරතැස නිවනා සේ
මද පවනක් සේ වෙළුනා ඔබ මා හිත් අහසේ
ඔබ හින්දා ලද උරුමය මුව නැඟි මදහාසේ
සැනහෙමි දිවිතුරු රැඳිලා ඔබ ලොව්තුරු පහසේ
No comments:
Post a Comment