Wednesday, February 6, 2013

එක වදනක් වත් දොඩන්න ටිකක් හිනැහිලා


වලාකුළෙන් සඳ වැසිලා එළිය සඟවලා 
වාගෙයි නුඹ තරහ වෙලා මුහුණ කළු වෙලා 
තව නම් මට ඉවසනු බෑ මෙලෙස ගොළු වෙලා 
දැන් එක වදනක් වත් දොඩන්න ටිකක් හිනැහිලා 

කතා නැතිව අප දෙන්නා ගෙවන තත්පරෙත් 
කල්පයකට දුරයි කියා දන්නවා නුඹත් 
මුණිවත කුමකට රකිනු ද මේ ලෙසින් තවත් 
මදිද හෙලූ කඳුළැල් තෙත් කරන් මා දෙනෙත් 

කල් බලා උනිමි හිනා වෙන්න ඔබේ ළඟට වී 
හේතුවක් නැතිව තරහ වෙලා හුඟක් නපුරු වී 
මට හිනා වෙන්න කියා දුන්නු ඔබේ  හසරැලි 
ඇයි මුවා කළේ මගේ නෙතට ගෙනත් කඳුළැලි 


1 comment:

  1. ඇයි තරහින්..... ගීතයක් වගේ.

    ReplyDelete