බිම් තඹරු මලක හිනැහෙන පිණි බින්දුවක් වගේ
හිත් යාය දිලෙයි ඔබ ආවම හීනයක් දිගේ
දේදුන්නක් පායනා ලෙසට නිල් අහස් ගඟේ
ඔබ එන්න ඇවිත් ලැගුම් ගන්න හද ඉමේ මගේ
දිගු දෑස කොනේ ලියා තිබුණු රහසක සැඟවී
ඔබ නොකී කතාවක් දුටුවා තිබුණා ලියැවී
මේ හීන කන්ද සැනෙන් මැකී යාදෝ බිය වී
නෙතු තදින් පියා ගමි ඔබ ළඟ ඉන්නට ගුලි වී
සුදු සේද වළාවක නැගිලා ඈතට පාවී
සිත දුරක ගියා මා උන්නා ඔබ හා තනිවී
උණුසුම් සුවයේ මොහොතක් වත් ඉන්නට නොමදී
අසුරු සැනින් ඒ සිහිනය මැකුනා දුක දී
No comments:
Post a Comment