Wednesday, October 2, 2013

දිවිතුරා ඔබයි ඔබ පමණයි ආදරය මගේ ....


සඳ තවම නාඹරයි
පිණි වැස්ස සීතලයි
නුඹ ලැගුම් ගත්තු මේ හිත යට
හරිම උණුහුමයි
ඒ ආදරේ තමයි ....

ඉර ඇහැරෙනා උදේ
මල් සුවඳ සේ වෙළී
සිත පුරා රඟන ඔබෙ සෙනෙහස
ජිවිතේ මගේ
ඇස් පියන් වැසෙන තුරු ඔබමයි
ආදරය මගේ ....

තරු හිනැහෙනා රැයේ
මද අඳුර හා එතී
සිත පුරා දුවන ඔබෙ සෙනෙහස
ජීවිතය මගේ
දිවිතුරා ඔබයි ඔබ පමණයි
ආදරය මගේ ....

සිදංගනාවි ......



රෑ දොළොස් පැයේ නොනිදන
තුන් තිස් පැය දුගඳ හමන
මුඩුක්කු රජ මාලිගාවෙ
සුරංගනාවී ......

උලා දෙතොල් මත රත් පැහැ
කොපුල් මත පුයර තවරා
දෑස් කොනෙන් බැලුම් හෙළන
සුරංගනාවී .......

මරියකඩේ වංගුව ළඟ
දෙමළ සින්දුවක් කිය කිය
අසුපිට එන  කුමරු පතන
සුරංගනාවී .....

තුට්ටු දෙකට ඇඟ විකුණා
මල්ලක් බඩු ගෙදර ගෙනත්
දරුවන් කුස ගිනි නිවනා
සිදංගනාවි ......




දිව එන්න හිතෙනවා ඔබ සෙවනෙ දැවටෙන්න

සඳ දුරින් දිලුනාට එහි සිහිල විඳ ................ගන්න
තරුවකට පුළුවන්ලු හෙමි හෙමින් ලං ......වෙන්න
දුර වුණත් ඔය හිතේ පෙම් සිහිලෙ ....සැනහෙන්න
දහක් බැමි බිඳ දමා හිතෙනවා මට ..............එන්න

දේදුන්නෙ සත් පැහැය නෙත් ඉමේ ......තවරන්න
අත පොවන මානයේ ස්නේහ සුව ........ගවසන්න
මියෙන තුරු ජිවිතේ එකට හිඳ ........සැනහෙන්න
දිව එන්න හිතෙනවා ඔබ සෙවනෙ ....දැවටෙන්න

දෙතැන හිඳ වැළපෙනා තනිකමට ......සමු දෙන්න
සඳක් සේ බැස නොයා හිත් අහසෙ ....සුදිලෙන්න
ඔබේ වී හැමදාම පෙම් සුවේ ................විඳ ගන්න
සඳවතිය එන තුරා තරු කැකුළු ...........ඇහිඳින්න

තුන් හිතක නෑ මගේ පෙම් හිතක් ........රවටන්න
ලං වුණේ දිවිතුරා ඔබෙම වී ළඟ .............ඉන්න
හාදු වැස්සක් කොපුල් තල පුරා ..........අතුරන්න
සත්තකයි ඉක්මනින් එන තුරා ..........ඉවසන්න

මතකයි තවමත් හිනා වුණා පුංචි ඇස් වලින්

මගෙ මතක මහ ගොඩයි
ඒ හැම මතකෙම හැම මොහොතෙම
ඇත්තෙ එක දෙයයි ..
ඒ ආදරයෙන් රහස් කියන
ඔබගෙ නෙත් දෙකයි ....

දුර ඈත දවසකදී හමුවී
නාදුනන ලෙසින්
මතකයි තවමත් හිනා වුණා
පුංචි ඇස් වලින්
ඔබ ගියා දුරක හිත තියලා
මගේ ඇස් ලඟින්
යළි ඒද සිතා හැඬුවා
මුළු රැයක් මා දුකින් .....

මල් හීනයක් වගේ විත්
හිත ගාව සිනා සී
මහ ගොඩක් ආදරේ දුන්නා
ඔබ මගේම වී
ඒ මතක සිතුවමක් විලසින්
සිත යට තෙරපී
යළි යළිත් සතුටු සෙවනැළි
සිතුවමට නගාවී ....

මට ආදරෙයි ද දැන්වත් එක වරක් කියන්න ....

ආදරේ සොයා ගෙන මා හිත
ගොඩක් දුර ගියා
ඒ යනෙන අතරමග තැනකදී
නුඹත් හිනැහුනා
එක වරක් දැක්ක නුඹේ නෙත් දෙක
යළිත් සිහි වුණා
මේ සසරෙ පුරුදු සුහද බවක්
ඇතැයි වැටහුණා ....

ඔය ඇස් කොනේ ලියා ගෙන
මහ ගොඩක් කතන්දර
හිනැහුණේ ඇයි මෙහෙම
මගෙ හිත මගෙන් දුරස් කර
යළි යළිත් දකින්නට ඔය නෙත්
පතයි දහස් වර
හිත හදා ගන්න බෑ ඔබ රුව
මැවෙයි නෙත'ද්දර

මට මතක් කරන් මුළු දවසම
සිනා නගන්න
එක හිනාවකුත් ඇති මා හිත
විඩා නිවන්න
ඔබ නොදන්නවා වාගේ ඇයි
එපා දවන්න
මට ආදරෙයි ද දැන්වත්
එක වරක් කියන්න ....

ආදරේ එවන්නද මං ඔබ වෙතට හොරෙන්


මාරුතේ ..පුරා ගවසා හාදු වැස්සකින්
ආදරේ ... එවන්නද මං ඔබ වෙතට හොරෙන්
පාළුවේ ... තනිව ලතැවෙන ජිවිතේ නුඹෙන්
ස්නේහයේ .. සතපවන්නට සොඳුරු ඇස් යටින්

ආදරේ ...කිමැයි නොදන්න ළදරුවෙකු ලෙසින්
ජිවිතේ ...සොයා නැවතුනෙ ඔබ ලඟයි සැනින්
වේදනා ..සයුර කළඹා කොපුල් තල මතින්
සීරුවේ ...ගලන කඳුලට වැට බඳිමු ඉතින්

තාරකා ...පවා නිදියන රැක සීරුවෙන්
භාවනා ....කරන්නම් හිස තියා ලය මතින්
පායනා ....හිරුට කලියෙන් දෙතොල් ආදරෙන්
පාරලා ....නිදමු තුරුලෙම උණුහුමට සොඳින්

නුඹයි සිත සැනසුවේ හැමදාම දුක දැරුව ...

දොඩමළු ඇස් ගාව
හිතේ දුක ගුලි කරන්
නොපෙනෙන්න දුර යන්න
හිතෙනවා රත්තරන්
අපි අපට මේ තරම්
පෙම් කරන බව දැනන්
ලෝකයම එරෙහි වෙයි
මගෙ නමින් අවි දරන් ...

හිතේ දුක හිත යටම
තියා ගන්නේ නැතුව
මං නුඹට කිව් නිසා
බිඳක් වත් අඩු නැතුව
කඳුලකට නෙතු කොණේ
හිනැහෙන්න ඉඩ පැතුව
නුඹයි සිත සැනසුවේ
හැමදාම දුක දැරුව ...

කාටවත් නොදැනෙන්න
මං නුඹට පෙම් කළා
ලෝකයට අපි අපව
දන්න බව සඟවලා
ඒ නමුත් මගෙ හිත
හඬන බව දුක් වෙලා
නුඹ තවම දන්නේ නෑ
හිඳිමි මං ගොළු වෙලා ...

තෙවසරක වෙනස අප
අතර බැම්මක් වෙලා
තිබෙන හින්දා සිතින්
පෙම් කරමි තනි වෙලා
ඔබ කියා දුන් ලෙසම
මහ ගොඩක් නොහිතලා
සැහැල්ලුව හිඳින්නට
දිරි ගනිමි ඉවසලා ....

දිනක් ඒද ඔය තුරුලේ සැනහෙන්න ...

සඳත් ...ඔබයි හිරුත් ඔබයි මගෙ ......ලොවට
තරුත් ..ඔබයි සඳු නැති ඝන ...........කළුවරට
අදත් ...හෙටත් හැමදාමත් ළඟ ............ඉන්ට
තවත් ..සෙනේ දුන මැන හිත .........උතුරන්ට

අලුත් ....හිනා කැකුළක් මුව ...........ගවසන්න
හෙටත් .උදාසන එනවද .................පවසන්න
කවිත් ...නැතේ පෙම මිස සිත .......සනසන්න
ඔබත් ...සදා මගෙ නේදැයි ............පවසන්න

සඳක් ...වෙලා ඔබෙ ලෝකය .........සරසන්න
මලක් ..ලෙසින් හද අරණේ ..........සුපිපෙන්න
රැයක් ...පුරා ළඟ හිඳ කවි .............මුමුණන්න
දිනක් ...ඒද ඔය තුරුලේ ............සැනහෙන්න

දරා ගන්න නම් බෑ මට මගෙ හදවත රිදුණු ...

රිදවා සිත හඬන කලට අනුකම්පා නොකර
හිත හැදෙන්න එක වදනක් වත් කියන්නේ නැතුව
කේන්තියෙන් මට බැණ බැණ මගෙ හිත් මල තැලුව
මට මතකයි හිනා වුණා නුඹේ ඔය ඇස් රතුව

තනිය සැපයි, මාව එපා මට යන්නට කියපු
නුඹම කිමැයි දුක් කවියක් මේ හැටියට ලියනු
කඳුළු බරයි නෙතු අද්දර නුඹට හොරෙන් උනපු
දරා ගන්න නම් බෑ මට මගෙ හදවත රිදුණු

දිවි ඇති තෙක් කවදාවත් තනි නොකරමි කියලා
තිබුණා මතකයි ඉස්සර එවූ හසුනක ලියලා
සැනසෙන්නට ඔබ මිස වෙන පැතුමක් නෑ පතලා
යළි එන්නම් ඉනු හැකි නම් මගෙ හදවත නොතලා

මේ දුක දරමු රහසින් අපි .....

මල් හීන රන්දාන හැමදාම ඉඟි පාන
ඔය දෑස සිහිනෙට එබී
දුක හිතෙන හැම රෑම කඳුළකින් නෙතු වසන
මතකයක සිතුවම් අඳී ...

දුර යන්න සිතුවාට ළඟ වාගේ දැනුනාම
සුසුමන් ඇවිත් ලය පිරී
කඳුලක් උනයි නෙතු තෙමී ....

පෙම් හීන දුටුවාට පෙම් ලෝක මැවුවාට
පෙර පවට අපි අපෙ නොවී
මේ දුක දරමු රහසින් අපි .....

හෙට ආයෙත් කවකට මතකය වන්නට හැකි ද ..

මහ ගොඩක් පැතුම් අරගෙන සඳු අදත් .............ඇවිල්ලා
යළි යන්න යාවි හෙට උදයෙම දුක මට ................තියලා
මුළු රෑ පුරාම සඳ එළියේ දුක් කවි ........................ලියලා
ඔබ දන්නවාද දැන් මගෙ හිත හොඳටම .............ගෙවිලා

සඳ කුමටද අහසට ඝන අඳුරක් .........................නැතිනම්
තරු මල් පිපුණට සද නැති රෑ නැහැ නොවැ .........මනරම්
කවි වැල් ගෙතුනම හිත මත නිදි වරමින් ............තුන් යම්
ඔබ නැති එකමෙක කවියක් වත් වෙද සොයනෙමි ....මම්

දුක සගවා ගෙන සතුට එවමි කවියක ...................ඔතලා
ඒ කවිය ඒවි උඩු සුළගේ ඔබවම .....................සොයලා
හිත සතුටු කර එක ආදර වදනක් .........................ලියලා
ඒ කවිය නැවත එවනු හැකිද මා වෙත ...............පෙරළා

සදු නාවොත් මේ අහසට රෑ එළියක් .................කොහි ද
තරැ දාහක් පෑයූවත් සදු වාගේ ............................හැඩ ද
දුක නැතිනම් කවි සිත ලග කවියක් හැඩ ............වෙයි ද
හෙට ආයෙත් කවකට මතකය වන්නට .............හැකි ද

කියලා දෙන්න මං දන්නේ නෑ ...

හිමිදිරියෙ පිබිදිච්ච
ගැට පිච්ච පෙති අතර
හිඳ හිනැහෙනා
පිණි බිංදුවක් මෙමට
ඔච්චම් කළා ...
ඇයි හිනැහෙනේ
තනියෙන් කියා ...

ඉර ඇහැරෙන්නටත් පෙරම
හිත් පොඩියෙ ගුලි වෙච්ච
ඔබෙ සුවඳ මේ යැයි කියා ...
මට හිනැහිච්ච පිණි දන්නේ නෑ ...
කියලා දෙන්න මං දන්නේ නෑ ...

රෑ හීනෙන් ඇවිත් නිතර
තුන් සිත පෙමින් වෙළන
ඔබෙ සෙනෙහෙ මෙතෙකැයි කියා ..
මට හිනැහිච්ච පිණි දන්නේ නෑ ...
කියලා දෙන්න මං දන්නේ නෑ ...

.... පෙරහර වරුණ ......



ගිගුම් දී ගුවන් ගැබ සියක් කස ............ලෙලවෙතේ
අතින් අත පහන් සිළු රැඟුම් දී ...............කැරකෙතේ
මගුල් බෙර හඬින් දෙව් බඹුන් පොළොවට .....එතේ
රැඟුම් දැක අත් බැඳන් සාදු නද ..................පතුරතේ

පසඟ'තුරු නද පතුල මුළු නුවර දස ...............දෙසේ
මවන සිරි නිතැතින්ම කඳුළු පුරවයි ...............ඇසේ
මෙ'සිරි සිරිලක දි හැර ලොවේ දකිමුද .........කෙසේ
සාදු නද සිව් දිගින් යළි යළිත් මට .................ඇසේ

සක් නදින් සිත් පුරා බොදුනු බැති ..............පුබුදුවා
දන්ත ධාතුව ගිජිඳු සිරස මත ....................පළඳවා
කල් වැසිත් දී දනන් රකින්නට ...................රෑ දිවා
සිත් තොසින් වදිම් පෙරහරට සිරසම ............නවා

නිකිණි සඳ එළිය මැද ඇසළ පෙරහර ..............සිරි
නිතිනි සිත් මත පහන් හැඟුම් දෙයි පිරි ............පිරී
තෙදිනි දෙවියන් වසන කඳු ඉමේ ...............අස්ගිරි
බැතිනි වඳීනෙමු පතා සිරි ලකට ................සවු සිරි

මගේ සිත නුඹ පෙමින් තෙමු හැටි ලොවෙන් සගවා ගනු බැරී ....

අකල් වැස්සක් සේ ඇදී
අවුත් සිත මත පතිත වී
මගේ සිත නුඹ පෙමින් තෙමු හැටි
ලොවෙන් සගවා ගනු බැරී

රෑට අහසේ සදවතී
වළා අතරින් එබි එබී
හිනාවෙන සේ මගේ සිත් මල
පිපෙයි නුඹ සෙනෙහෙන් දිලී

සිත පුරා මගෙ ගුලි ගැසී
නුඹෙ නමින් ඇති සිතුවිලී
එකින් එක ගොනු කර තියන්නම්
මතින් පිබිදෙන මල් පෙති

කවක පද මෙන් සුමිහිරී
ඔබේ සෙනෙහෙන් ඔද වැඩී
අලුත් පෙම් ගීයක් ලියන්නට
ඇත්තමයි මට ඇත සිතී ......

හිතේ සෙනෙහස ඔබෙ තමා ...


සිතින් කෙතරම් පෙම් කළත් නුඹ මුවින් නොකියා දී .....දුකක්
නෙතින් ගිලිහෙන කදුළු රහසින් දරා උන්නා මා ..........හුඟක්
ගතින් දෙතැනක සිතින් එක තැන මවා මා පෙම් .....සිහිනයක්
ඉතින් නුඹ මගෙ වේය පතමින් බලා ඉන්නම් .........කල්පයක්

මුදා කඳුළැලි සිනාසෙන්නට පෙරුම් පුරනා මුත් ..........මෙමා
අළුත් කඳුළක් යළිත් එබුණා කොපුල් තල රහසෙන් ....තෙමා
මගෙන් ඈතක බොහෝ දුරකට ගියත් සැඟවී මා ............දමා
ගතින් දුර මුත් හිතේ සෙනෙහස සදාකල්හිම ඔබෙ ........තමා

සිනාසෙන්නම් හදේ මැවෙනා ඔබේ රුව සිත මත ........දරන්
කියාදෙන්නම් ලොවට දවසක තනිව පෙම් කරනා .......තරන්
බලා ඉන්නම් වඩින තුරු ඔබ මගෙ ලොවට සිනහා ......අරන්
දරා ගන්නම් එදා වෙනකල් නැගෙන දුක හද තෙත් .....කරන්

අකීකරු අකුරු ...

අකීකරු අකුරු වැල්
හිත යටින් මතු වෙලා
ආදරේ කවි පෙළක්
හිත මතම ගොතනවා...

හිනා වෙන ඔබේ ඇස්
ඒ අකුරු මත හිඳන්
තාම මං නොකියවූ
කතාවක් කියනවා ...

තනිකමට ගුලි වෙන්න
හිතේ දුක පවසන්න
ඔය හිතේ ඉඩ ඇත්ද
සිත මගෙන් අහනවා ...

නිම නොකළ පෙම් කවිය
හිත යටම සඟව ගෙන
පුරුදු තනිකම දරන්
මං සුසුම් සිඹිනවා .....

...ගබ්සාවක පාපොච්චාරණය....


යනෙන මගක අතර මගදි
හමුව සිනා සී ලං වුණු
මග වැරදුණු තරුවෙන් මං
එළියක් පැතුවා ..
ඒ එළියෙන් මගෙ ලොව
එළි වේ යැයි සිතුවා ...

වැටකේ හෙවණක සයුරු තෙරක
සිනමාවක අඳුරු කොණක
අවන්හලක පොඩි කුටියක
සෙනෙහස සෙව්වා ..
බැඳි සෙනෙහෙන් මා පතිවත
ඔහු වෙත පිදුවා ...

වරු ගණනක් දොඩමළු වූ
ඇමතුම් එකිනෙක අඩු වී
දවසින් දවසට බැඳී පෙම්
බැමි ඔහු බින්දා ...
වාවනු නොහැකිව හද දුක
මා ඉකි බින්දා ....

මෝරන ගැබ පාරන සිත
අළුතෙන් කඳුළක් මතු කර
පාළුව තනිකම දිවියට
විස කර පෙව්වා ....
සිතල කඳුළක් යළි යළි
මා සිත දැවුවා ....

සමාවෙයන් 'පුත' නුඹ මට
ලෝකය දකිනට පින් මද
ලොවට හොරෙන් නුඹ නසනට
සිත දිරි වැඩුවා...
මොහොතින් නුඹ රුහිරු ගඟක
පා කර යැව්වා ....

රතුපස්වල කඳුළු ....


මාවිල් ආරුවේ දිය කඳ එදා වැසූ 
නොමිනිස් කොටි රැළට පිට පිට පහර ගැසූ 
අවිගත් සෙබළ දරුවෙනි, ගුණ ගැයුම් ඇසූ 
කිම අද මෙලෙස අසරණ දිවි තුනක් නැසූ 

යුද අපරාධ සිදු වූ බව ලංකාවේ 
පැන පැන චැනල් ෆෝ ලොවටම ගෙනාවේ 
දැක මේ විපත ලෝකෙම අද හිනා වේ 
මොනවා කියන්නද වුණු දේ වුණාවේ 

පවසට සිහිල් දිය බිඳකුඳු කොහි වේද 
ජන රළ මඩින්නට උණ්ඩය ඇති වීද 
හෙට යළි සටන් කරනට උන් නොම ඒද 
යුක්තිය මෙයයි රට හෙට කොයිබට යාද ???!!

මගේ අම්මේ ඔබ ළඟ මට තාම කිරි සුවඳයි ............


රුවන්මැලියට උඩින් පායන පුර හඳේ එළියයි 
මහා බෝධියෙ ලදළු පත් සිප හමා එන සුවයයි 
කලා වැව් දිය සේමැ සැම කල් සදාතන සිසිළයි 
මගේ අම්මේ ඔබ ළඟ මට තාම කිරි සුවඳයි

තබා පියවර පිය නගන්නට ඔබෙන් ලද සවියයි 
වැටෙන හැම වර නැගිට ගන්නට ලබා දුන් දිරියයි 
මගේ දුක ළඟ ඔබේ නෙතු අග තෙමා ලූ කඳුළයි 
හිනා වෙන්නට කියා දුන්නේ ඔබේ නෙතු සඟලයි

කවා මසවුළු පුරා මා කුස දුකම ඔබ වළදන්නැති 
තනා මා ලොව සිනා සී ඔබ එදෙස බලමින් ඉන්නැති 
දරා ගත් දුක සදා කල්හිම ලොවේ කිසිවෙක් දන්නැති 
නවා මා හිස ඔබේ පා මුළ වඳිමි පින මට ඇති