(2013.02.24 දිනට යෙදෙන මගේ පියාණන් ගේ 70 වන උපන් දිනය වෙනුවෙනි )
මගේ සිරුරේ ගලා හැලෙනා සෑම ලේ බිඳුවක පවා
ලියා තිබුණේ ඔබේ ගැනමයි හැදූ යුරු උකුලෙහි හොවා
බුදුන් වඳිනා දෑත නළලෙහි තබා උදයේ රෑ දිවා
දෙපා වඳිනෙමි පියාණෙනි ඔබෙ මගේ සිරසම බිම නවා
සොයා මසවුළු ගෙනත් දුකසේ අනා රස කර මට කවා
ඇඟිලි තුඩගින් සෙමින් අල්ලන් ගුරුන් සෙවනට මා යවා
රටක් දිනනා දුවෙක් වන්නට නොයෙක් වර දී මට ඔවා
පියාණෙනි ඔබමයි බඹුන් මට දුන්නු මගෙ ලෝකය මවා
දැයේ දරු පරපුරට හතළිස් වසක් සිප් කිරි කර පොවා
සැදෑ සමයට එළඹ දිවියෙහි දශක හතකුත් ඉක්මවා
පැමිණි මග දෙස බලන කල ඔබ මෙතෙක් දුක සේ ආ ගෙවා
දෙවියනුත් දෙව් ලොවින් මෙහි විත් වඳී නුඹ හට හිස නවා
එදා අද මට දුන්නු පිය සෙනෙහසට කවියෙන් නමදිමි
මගේ පුතුටත් බෙදා දෙන ඒ සෙනෙහසත් මා විඳිනෙමි
සදා කල් තෙරුවන් බෙලෙන් නිරෝගී සුව සෙත පතනෙමි
දිනු දින ඔබ පියාණෙනි ජය වන්න ආසිරි ගෙන එමි
No comments:
Post a Comment