පාවෙන වළාකුලකට නැග හිනැහිලා
මග බලමින් හිඳිමි එනතුරු පියඹාලා
තරු මල් පිපුණු නිල් අහසම කළඹාලා
අලුතෙන් පෙම් කවක් අමුනමි ඔබේ විලා
කළුවර කපා ගෙන අවුදින් එළිය වෙමි
සඳ නැති රැයක තරුවක් වී ලඟම ඉමි
සුබ ලකුණක් ලෙසින් පෙර මග දිරිය දෙමි
නෙත් දෙක වසා උණුහුමකට තුරුළු වෙමි
පවනැල්ලක් ලෙසින් සියොළඟ වැළඳ ගමි
සිතුවිල්ලක් වෙමින් සිත මත වැතිර ඉමි
අරුණැල්ලක් මැදින් දිවියට එළිය වෙමි
සැනසිලක් දෙමින් දිව රෑ ළඟ රැඳෙමි
No comments:
Post a Comment