උස ගසක සෙවනට යට පිපුණු බිම් මල් වෙති
සුවඳ නැති බිම් මලක් වෙලා කිසි පල නැති
හැඩට පිබිදී දිලෙන පුරවමින් අතු ඉති
පළ දරන මලක් වෙමි මිහිරි සුවඳක් ඇති
සුවඳ හමනා මලක පෙති මත රැඳී ඇත සුසිනුදු බවක්
දිරන රොඩු මත ලොවට රහසෙම පරව යනවා බිම් මලක්
නෙලා දෝතට මුනිදු පුදනට රැගෙන යයි සුවදැති මලක්
අනේ කවදා බුදුන් පුදනට ගනිදෝ කැත බිම් මලක්
කටට රස දෙන පදම හඳුනන බිම් මලක් පිපුනට පසේ
ඇතැම් බිම් මල් සිනාසෙයි සඟවාන ඒ මත රුදු විසේ
පිපී හිනැහී ලොවම පිනවන සොඳුරු මල්කම් ඇති ගසේ
මවාලයි රසඳුනක් නිරතුරු දකින දකිනා හැම ඇසේ
No comments:
Post a Comment